Francesco Petrarca

Żył w latach 1304 - 1374. Urodził się we Florencji, lecz z powodów politycznych jego mieszczańska rodzina przeniosła się do francuskiego Awinion. Jego ojciec chciał go wysłać na studia prawnicze, ale Francesco nie był tym zainteresowany. Uważał prawników za specjalistów od wyłudzania pieniędzy. Za młodu pełen elegancji i wesołości, po śmierci rodziców przyjął niższe święcenia kapłańskie. 

    Petrarca był niezmordowanym czytelnikiem, zbieraczem ksiąg, zamiłowanym i niestrudzonym wędrowcem (przemierzył Italię, Francję i Niemcy), nieustannie coś tworzył (po łacinie, ale też po włosku). 

    Według tradycji, w kwietniowy poranek roku 1347 ujrzał w kościele Laurę. Kobieta zmieniła jego życie, lecz nie wiadomo czy w ogóle istniała. Ta swoista miłość przyniosła światu ponad 300 Sonetów do Laury. Pieśni, których główną część stanowią sonety, zyskały mu szacunek w całej Europie, zaś listy o wymowie polityczno-moralnej uczyniły z niego znanego polityka. 

    Był jedynym Europejczykiem, który w XIV wieku czytał Homera (w zamówionym i poprawionym przez siebie łacińskim przekładzie). Zapraszany przez najlepsze włoskie miasta, przemieszkiwał w wielu z nich, ale najbardziej komfortowo czuł się przemierzając zagubione wśród pól drogi i góry. 

    Zmarł, poprawiając łaciński przekład Odysei, 26 lat po śmierci wciąż tajemniczej dla nas Laury.