Bolesław Leśmian
Właściwie to nie Leśmian a Lesman. Żył w latach 1877 - 1937. Był pisarzem, poetą, eseistą, krytykiem i tłumaczem. Uważany za jednego z najbardziej oryginalnych polskich poetów XX wieku.
Zgodnie z wykształceniem pracował jako radca prawny w biurze Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym stolicy. Współpracował z czasopismami literackimi i teatralnymi. Kilka lat spędził za granicą, głównie w Paryżu. Po I wojnie światowej prowadził kancelarię notarialną w Hrubieszowie i Zamościu.
Leśmian nie był związany z żadna grupą ani prądem literackim, tworzył własny świat poezji. 4 lata przed śmiercią spotkało go oficjalne uznanie - został członkiem Polskiej Akademii Literatury.
Nękany problemami finansowymi, atakowany z powodu żydowskiego pochodzenia umarł na serce w Warszawie. Za życia wydał 3 tomy wierszy - "Łąka", "Sad rozstajny", "Napój ciernisty" i 2 zbiory baśni - "Przygody Sindbada Żeglarza" i "Klechdy sezamowe". Pośmiertnie ukazały się wiersze: "Dziejba leśna" oraz "Klechdy polskie".
Komentarze
Prześlij komentarz