Francuska Kompania Zachodnioindyjska
Compagnie des Indes Occidentales została założona przez Jean Baptiste Colberta (1619-1683, był w czasach Ludwika XIV ministrem finansów i sekretarzem stanu ds. marynarki wojennej) w 1664 roku. Przywileje nadane z rozkazu Ludwika XIV oddawały jej w zarząd Kanadę, Acadię - Nowa Szkocja, Nowy Brunszwik, Wyspy Księcia Edwarda oraz część stanu Maine, a także Antyle - Gwadelupa i Martynika, jak również wyspy Cayenne oraz Gujanę i tereny w Ameryce Południowej: sięgające od Amazonki w Brazylii do Orinoko w Wenezueli. Przez 40 lat handel zarówno na tych terenach, jak i w Senegalu, i u wybrzeży afrykańskiej Gwinei był całkowicie zmonopolizowany przez kompanię. W 1674 roku popadła ona jednak w tak poważne kłopoty finansowe, spowodowane długotrwałą wojną z Anglią i próbami odbicia Karaibów z rąk Holendrów, że jeszcze tego samego roku król uchylił przywileje kompanii, zaś jej inwestorzy otrzymali odszkodowanie z budżetu państwa. Terytoria znajdujące się dotąd pod jej kontrolą weszły
