kartka z historii

     Jan Matejko (1838-93) - malarz, najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa historycznego XIX wieku.     W latach 1852-58 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1859-60 w Monachium i Wiedniu. Od roku 1864 Członek Towarzystwa Naukowego w Krakowie i wielu akademiach zagranicznych. Od roku 1873 dyrektor Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie.      Matejko odbył wiele zagranicznych podróży - w tym do Czech, Węgier, Paryża, Wiednia, Italii, Turcji, ale też po Polsce.      Od połowy lat 50. tworzył obrazy głównie historyczne, poprzedzone wnikliwymi studiami historycznymi i zabytkoznawczymi. Jego główne dzieła to: Stańczyk , Kazanie Skargi , Rejtan , Unia Lubelska , Stefan Batory pod Pskowem , Zawieszenie dzwonu Zygmunta , Bitwa pod Grunwaldem , Hołd pruski , Sobieski pod Wiedniem , Kościuszko pod Racławicami , Konstytucja 3 maja , a także cykle Dzieje cywilizacji w Polsce .      Większość z jego obrazów to ogromne kompozycje o wielkiej sile wyrazu, które cechuje połą

     Juliusz Kossak (1824-99) - polski malarz, akwarelista; ojciec Wojciecha.     Podróżował po Wołyniu, Podolu i Ukrainie malując stadniny, polowania, i podobizny koni. W latach 1853-56 przebywał w Warszawie, a od 1856 w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się z Vernetem. W 1861 wrócił do kraju. Z kolei w latach 1862-68 był kierownikiem artystycznym "Tygodnika Ilustrowanego". W kolejnych latach znowu podróżował, najpierw był w Monachium i Paryżu (1867-68), później w Krakowie.      Malował sceny batalistyczne, historyczno-rodzajowe, rodzajowe, a także jeźdźców w ujęciu portretowym oraz karykatury. Głównym tematem jego prac był przede wszystkim koń. Najważniejsze dzieła to: Mohort prezentujący stadninę , Wyjazd na polowanie , Odsiecz smoleńska . Do tego dochodziły ilustracje do m.in. poematów Pola i Trylogii Sienkiewicza.      Wojciech Kossak (1857 - 1942) - polski malarz, współautor Panoramy Racławickiej; syn Juliusza.      Studiował w Krakowie, Monachium i Paryżu. Od roku 1916 był