kartka z historii

     Na przełomie X i XI wieku światem islamu wstrząsnęły podboje Turków Seldżuków, dotychczas zamieszkałych na terenie dzisiejszego Uzbekistanu. W 2. połowie XI wieku zawładnęli Syrią i Palestyną i tym samym zaczęli zagrażać posiadłościom bizantyjskim w Azji Mniejszej. W tym też okresie Bizancjum przeżywało kryzys związany z najazdami Normanów na Półwysep Apeniński i umacnianiem państw słowiańskich na Bałkanach. Turcy wykorzystali tę sytuację: pokonali w bitwie pod Manzikertem w 1071 roku bizantyjczyków. Opanowali prawie całą Azję Mniejszą. Cesarz Aleksy II Komnen zawarł pokój z najeźdźcami i jednocześnie zwrócił się do Zachodu o pomoc, jednakże w tym czasie w Europie toczył się spór o inwestyturę między cesarzem Henrykiem IV a papieżem Grzegorzem VII. Większość europejskich władców była nim zbyt zaabsorbowana, aby wspomóc Bizancjum. Dopiero rozstrzygniecie konfliktu na korzyść papiestwa spowodowało zainteresowanie problemami Bizancjum, jednak nawet wtedy nie chodziło o pomoc jako ta

      27.11.1095 roku podczas synodu w Clermont w Owernii papież Urban II zaapelował do wszystkich chrześcijan, by podjęli walkę o oswobodzenie Jerozolimy. Pomysł krucjaty został podjęty przez cały kościół, a kaznodzieje w rodzaju Piotra Eremity szerzyli go z ambon.      Obsesja na punkcie odzyskania Ziemi Świętej trwała 200 lat i zakończyła się klęską. W latach 1096 - 1291 zorganizowano aż 7 wielkich wypraw krzyżowych i szereg mniejszych. "Krucjaty ludu" i "krucjaty pasterzy" organizowano jeszcze przez długi czas po zakończeniu wielkich wypraw. Morderstwa i inne okropieństwa w imię Chrystusa były na porządku dziennym. Przykładowo, według zapisów podczas pierwszego oblężenia Jerozolimy z zimną krwią wyrżnięto 70 000 ludności cywilnej.  wyprawy krzyżowe: odbyła się w latach 1096 - 99; uczestniczyli w niej m.in. Gotfryd i Baldwin z Bouillon; była to wyprawa rycerstwa, głównie francuskiego, a jej celem było odzyskanie z rąk Saracenów (Seldżuków) miejsc świętych w Pale

     Dante Alighieri (1265 - 1321) urodził się we Florencji w rodzinie arystokratów. Kiedy miał 9 lat spotkał Beatrice, wówczas 8-letnią córkę Folca Portinariego. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia i choć jego miłość nigdy nie została odwzajemniona, to była dla niego źródłem inspiracji. Jego najsłynniejszym dziełem jest Boska komedia - poemat o treści religijno-politycznej, w którym Dante dał wyraz swoim poglądom politycznym, filozoficznym i moralnym.     W 1302 roku za działanie w opozycji w stosunku do tych, którzy sprawowali władzę we Florencji, został skazany na wygnanie. Odmówiono mu pozwolenia na powrót do kraju w roku 1311, a w roku 1315 zaocznie skazano go na śmierć. W roku 1316 sam Dante odrzucił propozycję powrotu. Uniósł się honorem.  Ostatecznie osiadł w Rawennie, gdzie zmarł i gdzie do tej pory znajduje się jego grobowiec. Florentczycy na próżno starali się o sprowadzenie do rodzinnego miasta pośmiertnych szczątków słynnego poety.     Dante był związany z heretyc

     Horacy, czyli Quintus Horatius Flaccus (65 - 8 r. p.n.e.) - najwybitniejszy obok Wergiliusza poeta rzymski. Zdobył wykształcenie i doszedł do szczytów sławy dzięki wyrzeczeniom ze strony ojca, wyzwoleńca z Wenuzji w południowej Italii oraz dzięki pomocy Mecenasa, przyjaciela i zarazem doradcy Oktawiana Augusta. Chociaż walczył po stronie Brutusa, przeciwko przyszłemu cesarzowi, to po latach zyskał sobie przychylność tego ostatniego. Nie przyjął jednak proponowanego mu stanowiska sekretarza, aby nie uzależniać się od dworu.     Na twórczość Horacego składają się epody - czyli utwory o charakterze krytyczno-politycznym, nazywane przez poetę jambami; satyry i listy poetyckie. Sławę przyniosły mu przede wszystkim Pieśni - Carmina - zwane również odami, o tematyce okolicznościowej, biesiadnej, patriotyczno-obywatelskiej, refleksyjnej, miłosnej, filozoficznej, politycznej oraz poświęconej własnej twórczości.      Poezje Horacego znalazły wielu naśladowców w wiekach późniejszych. 

     Wergiliusz, a właściwie Publius Vergilius Maro (70-19 r. p.n.e.) - wielki poeta rzymski, tworzący w złotym wieku poezji za Oktawiana Augusta. Był przyjacielem Horacego i autorem Eneidy - poematu epickiego w 12 księgach sławiących męstwo wojenne i pochodzenie walecznych Rzymian. Utwór ten został spisany starannym heksametrem. Podobno Wergiliusz tworzył w tempie 1 wersu dziennie przez 10 lat.      Urodził się w pobliżu Mantui, a kształcił w Mediolanie i po roku 53 p.n.e. w Rzymie, gdzie podobno pobierał w tym czasie nauki przyszły cesarz Oktawian August. Później pozostał w Rzymie.      Z jego dorobku przetrwały do naszych czasów Bukoliki - sielanki, zwane również eklogami, wzorowane na utworach greckiego poety Teokryta z III wieku p.n.e.; powstały w 30 roku p.n.e.  Georgiki - poemat poświęcony wsi i pracy rolnika oraz wspomniana już Eneida . Ta ostatnia, pomimo widocznego naśladowania Homera, bardzo szybko stała się rzymską epopeją narodową.     Wergiliusz był przewodnikiem Dantego

Imię i nazwisko Lata panowania George Washington 1789 - 1797 John Adams 1797 - 1801 Thomas Jefferson 1801 - 1809 James Madison 1809 - 1817 James Monroe 1817 - 1825 John Quincy Adams 1825 - 1829 Andrew Jackson 1829 - 1837 Martin Van Buren 1837 - 1841 William H. Harrison 1841 - 4.04.1841 (zmarł) John Tyler 4.04.1841 - 1845 James K. Polk 1845 - 1849 Zachary Taylor 1849 - 9.07.1849 (zmarł) Millard Fillmore

      Amerykanie nie głosują na kandydatów startujących w wyborach, lecz na wyłanianych przez partie elektorów. Liczba elektorów w poszczególnych stanach zależy od liczby jego ludności. I tak, mający najwięcej mieszkańców stan Kalifornia ma aż 55 elektorów, zaś małe stany jak Delaware czy Maine - po 3. We wszystkich stanach - z wyjątkiem Nebraski i Maine - zwycięzca wyborów otrzymuje wszystkie głosy elektorskie, niezależnie od liczby oddanych na niego głosów.      Jeśli żaden z kandydatów nie zdobędzie 270 głosów elektorskich, wówczas - zgodnie z konstytucją - prezydenta USA wyłoni Izba Reprezentantów, a wiceprezydenta Senat. Skrót Nazwa stanu Liczba głosów AL Alabama 9 AK Alaska 3 AZ Arizona 11 AR Arkansas 6 CA California 55 CO Colorado 9 CT

    Homer (IX / VIII w. p.n.e.) - ten według tradycji ojciec literatury europejskiej, autor "Iliady" i "Odysei" jest dla nas postacią niemal anonimową. Informacje o jego życiu i twórczości opierają się głównie na domysłach i legendach. O pochodzeniu Homera spierało się wiele miast-państw, a do dziś zachowało się 7 różnych wersji jego biografii.     Starożytni Grecy przypisywali mu też wiele innych utworów, jednak pod koniec IV stulecia p.n.e. tylko te dwie epopeje uznawano za "homeryckie", czyli: zawierające moralne, poetyckie, praktyczne i heroiczne elementy, które stworzyły podstawy klasycznej greckiej kultury.      Odnosząc się do wydarzeń z XIII wieku p.n.e., rozgrywających się tuż przed upadkiem mykeńskiego społeczeństwa, Iliada opisuje 10-letnie oblężenie Troi przez Greków, którego przyczyną było porwanie Heleny. Odyseja to z kolei opowieść o długiej podróży Odyseusza (Ulissesa), który po wojnie trojańskiej wraca do ojczyzny.       Obecnie uważa się,