Wergiliusz

     Wergiliusz, a właściwie Publius Vergilius Maro (70-19 r. p.n.e.) - wielki poeta rzymski, tworzący w złotym wieku poezji za Oktawiana Augusta. Był przyjacielem Horacego i autorem Eneidy - poematu epickiego w 12 księgach sławiących męstwo wojenne i pochodzenie walecznych Rzymian. Utwór ten został spisany starannym heksametrem. Podobno Wergiliusz tworzył w tempie 1 wersu dziennie przez 10 lat.

     Urodził się w pobliżu Mantui, a kształcił w Mediolanie i po roku 53 p.n.e. w Rzymie, gdzie podobno pobierał w tym czasie nauki przyszły cesarz Oktawian August. Później pozostał w Rzymie. 

    Z jego dorobku przetrwały do naszych czasów Bukoliki - sielanki, zwane również eklogami, wzorowane na utworach greckiego poety Teokryta z III wieku p.n.e.; powstały w 30 roku p.n.e. Georgiki - poemat poświęcony wsi i pracy rolnika oraz wspomniana już Eneida. Ta ostatnia, pomimo widocznego naśladowania Homera, bardzo szybko stała się rzymską epopeją narodową.

    Wergiliusz był przewodnikiem Dantego po piekle i czyśćcu w jego "Boskiej komedii". Z kolei sielanki Wergiliusza, chwalące życie na łonie natury, zostały spopularyzowane przez renesansowych twórców.

to słynny incipit Eneidy