Horacy

    Horacy, czyli Quintus Horatius Flaccus (65 - 8 r. p.n.e.) - najwybitniejszy obok Wergiliusza poeta rzymski. Zdobył wykształcenie i doszedł do szczytów sławy dzięki wyrzeczeniom ze strony ojca, wyzwoleńca z Wenuzji w południowej Italii oraz dzięki pomocy Mecenasa, przyjaciela i zarazem doradcy Oktawiana Augusta. Chociaż walczył po stronie Brutusa, przeciwko przyszłemu cesarzowi, to po latach zyskał sobie przychylność tego ostatniego. Nie przyjął jednak proponowanego mu stanowiska sekretarza, aby nie uzależniać się od dworu.

    Na twórczość Horacego składają się epody - czyli utwory o charakterze krytyczno-politycznym, nazywane przez poetę jambami; satyry i listy poetyckie. Sławę przyniosły mu przede wszystkim Pieśni - Carmina - zwane również odami, o tematyce okolicznościowej, biesiadnej, patriotyczno-obywatelskiej, refleksyjnej, miłosnej, filozoficznej, politycznej oraz poświęconej własnej twórczości. 

    Poezje Horacego znalazły wielu naśladowców w wiekach późniejszych.