kartka z historii

     Pamela Lyndon Travers (a właściwie to Helen Lyndon Goff)  to australijska pisarka i dziennikarka, która zasłynęła serią powieści dla dzieci "Mary Poppins". Historia niezwykłej opiekunki była wielokrotnie ekranizowana.       Żyła w latach 1899 - 1996.     Przyszła pisarka nie miała udanego dzieciństwa. Jej ojciec zmarł, zaś zrozpaczona matka groziła samobójstwem i tym, że to Helen zajmie się wychowywaniem sióstr. Rodzina po śmierci ojca wpadła w poważne problemy finansowe, dlatego też jej matka zdecydowała o przeprowadzce do  Bowral w Nowej Południowej Walii.      Pamela przez kilka lat uczyła się w domu, lecz wobec braku pieniędzy musiała zrezygnować z  dalszej nauki uniwersyteckiej i zacząć zarabiać na życie.  Gdy miała 17 lat, okazało się, że ma wystarczająco dużo talentu, aby zostać aktorką. Przez jakiś czas występowała w podróżującej po Australii i Nowej Zelandii grupie artystycznej wystawiając...

      Ta uchodząca za jedną z najbardziej uznanych śpiewaczek operowych XX wieku, ze względu na talent muzyczny i aktorski, była nazywana La Divina      Maria Callas - a właściwie Sophia Ceclia Kalos - żyła w latach 1923 - 1977. Jej rodzice byli Grekami, zaś przyszła artystka dorastała w Nowym Jorku. Jej muzyczne talenty zaczęły się objawiać w wieku 3 lat. Od tego  czasu matka naciskała na nią, aby Callas śpiewała.      W latach 30. wraz z matką i siostrą wróciła do Grecji. Zaczęła szkolić głos w Konserwatorium Narodowym w Atenach.      Jej operowym debiutem była "Rycerskość wieśniacza" Pietro Mascagniego. W 1941 roku po raz pierwszy wystąpiła na profesjonalnej scenie - miało to miejsce w Operze Ateńskiej. Wcieliła się w postać Beatrycze w operetce "Boccaccio". Wielkim sukcesem okazała się zaś tytułowa rola w "Tosce" Verdiego.  W 1945 roku powróciła do Nowego Jorku, ale nie była zadowolona z proponowanych jej partii o...

     Ta francuska piosenkarka żyła w latach 1915 - 1963. Jest uznawana za jedną z  najwybitniejszych francuskich artystek XX wieku oraz za ikonę francuskiej piosenki.      Mierzyła ledwie 147 cm wzrostu, ale dysponowała takim głosem, że trudno było przejść obok niej obojętnie. Ubrana w  czarną obcisłą sukienkę, wręcz hipnotyzowała na scenie. Publiczność ją uwielbiała, jej życie zawodowe było wypełnione sukcesami, ale prywatne... artystka przeżyła dużo tragedii. Dość powiedzieć, że miała licznych kochanków, a ukochany - którego nazywała swoją największą miłością - zginął w katastrofie lotniczej. W wieku 2 lat zmarło jej jedyne dziecko. A ona sama zmarła w wieku 47 lat, chociaż wyglądała na znacznie starszą. Tak była wyniszczona alkoholem, narkotykami i chorobami.      Krótko przed śmiercią zaśpiewała swój największy przebój pt.  "Non, je ne regrette rien", zapewniając, że niczego nie żałuje. I chyba tak było. 

     Ten irlandzki pisarz jest uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. Żył w latach 1882 - 1941.     Joyce miewał lęki już od czasów młodości. Ponoć bał się burzy z piorunami i morza, a po ataku psa, także psów i co może zaskakiwać - wiary.       W 1891 roku napisał wiersz ku czci Charlesa Parnella - „niekoronowanego króla Irlandii” - pod tytułem "Et tu Healy". Jego ojciec wydrukował go i wysłał do Biblioteki Watykańskiej, a następnie w listopadzie tego roku opublikował go w „Stubbs Gazette”.       W 1893 roku ojciec pisarza zrezygnował z pracy, co też stało się powodem całej masy problemów. Nie dość, że on sam popadł w alkoholizm, to jeszcze młody Joyce musiał przerwać naukę w szkole i zacząć się uczyć w domu. Później autor opisał te doświadczenia w książce "Dublińczycy".      Namiętnie studiował  filozofię św. Tomasza z Akwinu, a później dzieła  Henryka Ibsena.  Od roku 1898...

     Ten irlandzki dramaturg i prozaik był przedstawicielem  dramatu realistycznego. Jest laureatem Nagrody Nobla w  dziedzinie literatury za rok 1925, jak również zdobywcą Oscara  za "najlepszy scenariusz adaptowany" do filmu "Pigmalion" w roku 1938.      Żył w latach 1856 - 1950.     Początki jego pisarskiej kariery nie napawały optymizmem. Jego sztuki -  utrzymane głównie w tendencjach naturalizmu i realizmu -  nie spotykały się z zainteresowaniem ani krytyki, ani tym bardziej czytelników. Dopiero w 1903 roku, jego dramat pt. "Kandydy", zaczął być szeroko dyskutowany w przestrzeni publicznej.       W 1904 roku - głównie dzięki przyjaźni z wieloma reżyserami - stworzył tzw. scenę idei w londyńskim Royal Court Theatre, który następnie przez kilka kolejnych lat stał się właściwie teatrem autorskim pisarza.      Po wybuchu I wojny światowej Shaw wydał obszerny artykuł pt. "Wojna z punktu w...

      Ten duet Japończyków stworzył jednego z najsłynniejszych potworów wszech czasów, czyli  Gojira. Godzilla narodziła się w  1954 roku w Tokijskim studiu  Tōhō . A wszystko zaczęło się od tego, że  producent Tomoyuki Tanaka i reżyser Ishiro Honda, po zobaczeniu oryginalnego King Konga, postanowili stworzyć własnego potwora, ale w japońskim stylu.      Cofnijmy się trochę w czasie. Zanim Honda został znanym reżyserem i scenarzystą w tokijskiej wytwórni filmowej  Tōhō , został w 1946 roku zagnany jako jeniec do  odgruzowywania Tokio, zniszczonego po amerykańskich nalotach. Otóż japońska stolica była jedną wielką kupą gruzu. I tutaj warto wspomnieć słowa  admirała Isoruku Yamamoto, który po japońskim ataku na Pearl Harbor w 1941 roku powiedział: "obawiam się, że zbudziliśmy śpiącego niedźwiedzia". Ruiny japońskich miast były właśnie śladami pazurów tego rozbudzonego niedźwiedzia.     Honda nie tylko widział, że z...

     Ten amerykański pisarz, reżyser i aktor jest zdobywcą 3 Oscarów i 4 Złotych Globów. Żył w latach 1909 - 2003.     Kazan urodził się w greckiej rodzinie, która wyemigrowała do USA, gdy miał 4 lata. Studiował w Yale, a w  1947 roku założył słynne Actors Studio.  Karierę  reżyserską rozpoczął na Broadway, a sukces zapewniły mu ekranizacje m.in. "Śmierć  komiwojażera" i " Kotki na gorącym blaszanym dachu". To dało mu przepustkę do świata filmu. I tak, w 1945 roku  wyreżyserował swój debiutancki film fabularny, a 3 lata później otrzymał 1 Oscara za "Dżentelmeńską umowę".  Jego kolejne filmy jak " Tramwaj zwany pożądaniem", " Viva Zapata", " Na nabrzeżach" (2 Oscar za reżyserię), " Wiosenna bujność traw", " Ameryka, Ameryka", " Układ" (na podstawie jego własnej powieści), " Goście" i " Ostatni z wielkich" tylko ugruntowały jego pozycję jako reżysera.     W 1999 roku otrzymał Osc...

     Merian C. Cooper to nie tylko amerykański filmowiec, reżyser i scenarzysta, ale także  generał brygadier Armii USA oraz podpułkownik pilot Wojska Polskiego, służący w lotnictwie polskim w latach 1919-20 podczas wojny polsko-bolszewickiej oraz organizator Eskadry Kościuszkowskiej.     Żył w latach 1893 - 1973. Jest k awalerem Orderu Virtuti Militari.      Prawda czy nie, w jego rodzinnym domu od jakiś 100 lat krążyła legenda, że  podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, w 1779 roku młodziutka wówczas przyszła babka filmowca opiekowała się śmiertelnie rannym Kazimierzem Pułaskim. Jakby na to nie patrzeć, Polska co rusz przewijała się w rozmyślaniach Coopera. W końcu nadarzyła się okazja, żeby coś z tym zrobić. Ale po kolei.      Cooper w 1916 roku wstąpił  do amerykańskiej Gwardii Narodowej i uczestniczył w walkach przeciwko Pancho Villi na pograniczu z Meksykiem, a następnie - chcąc zostać lotnikiem - u...

     Ten amerykański dramaturg, prozaik i poeta uchodzi za jednego z najważniejszych dramatopisarzy XX wieku. Żył w latach 1911 - 1983.      Wprawdzie autor pisał swoje dramaty już w latach 30., jednak na sukces przyszło mu czekać do następnej dekady.  Pierwszą ważną sztuką w jego karierze była " Szklana menażeria" z roku 1945, lecz prawdziwą sławę przyniósł mu napisany 2 lata później (i wystawiony w tym samym roku  na Broadway) " Tramwaj zwany pożądaniem". To był przysłowiowy "strzał w 10": Williams został uhonorowany Nagrodą Pulitzera (rok 1948). Drugiego dostał za "Kotkę na gorącym blaszanym dachu" w 1955 roku.      Inne jego znane dramaty to: "Słodki ptak młodości", "Noc iguany"     O czym warto wiedzieć? Niewątpliwie o tym, że dramaturg pochodził z Południa i akcję  swoich s ztuk umieszczał w specyficznej atmosferze swych rodzinnych stron. W najsłynniejszych utworach obrazował gwałtowne przemiany, jakie zachodził...

     Ten amerykański pisarz epoki romantyzmu jest uważany za  jednego z największych i najbardziej wpływowych twórców literatury amerykańskiej XIX wieku. Żył w latach 1804 - 1864.     Przyszedł na świat w  Salem, Massachusetts, tak, w tym słynnym Salem. Pradziadek pisarza -  John Hawthorne - brał udział w procesie czarownic z Salem w XVII wieku , przez co Nathaniel uważał, że powinien zadośćuczynić miastu Salem i jego mieszkańcom, ponieść  odpowiedzialność za zło wyrządzone przez pradziada. Stąd też jego  zainteresowanie dylematami moralnymi.     W 1808 roku pisarz stracił ojca - kapitana żeglugi.       W latach 1821-24 studiował na Bowdoin College, gdzie też zaprzyjaźnił się z późniejszym poetą Henrym Wadsworthem Longfellowem oraz przyszłym prezydentem Franklinem Pierce’em. Po ukończeniu studiów  Nathaniel  postanowił poświęcić się pracy literackiej.      W 1838 poznał malarkę Sophi...

     Ten komediopisarz, poeta, pamiętnikarz i wolnomularz tworzył w  epoce romantyzmu. Jest uważany za najwybitniejszego komediopisarza w historii literatury polskiej.       Żył w latach 1793 - 1876.     W 1809 roku, mając 16 lat, zaciągnął  się do armii Księstwa Warszawskiego. P óźniej był w wojsku Napoleona. Dokładnie 3 lata później  wziął udział w wyprawie Napoleona na Moskwę, za co też otrzymał  Złoty Krzyż Virtuti Militari.  W latach 1813-14 przebył całą kampanię napoleońską jako oficer ordynansowy w sztabie cesarza, po czym w roku 1814 został odznaczony Krzyżem Legii Honorowej, a po abdykacji Napoleona w 1815 roku wrócił do domu i gospodarował w rodzinnym majątku Bieńkowa Wisznia.   Wstąpił do lubelskiej loży wolnomularskiej.     W 1818 roku napisał swoją pierwszą komedię "Pan Geldhab". Miał wówczas 25 lat.      W 1828 roku, po - uwaga - 11 latach starań,  poślubił w kościele w...

       Tak naprawdę Aleksander Głowacki herbu Prus. To człowiek-orkiestra: p isarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, a także współtwórca polskiego realizmu, do tego kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, jak również działacz społeczny, propagator turystyki pieszej oraz rowerowej. W skrócie: j eden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w historii literatury polskiej.       Żył w latach 1847 - 1912.     Tematem większości jego wczesnej twórczości było  przedstawienie krzywdy społecznej w opozycji do zamkniętego w swoim świecie ziemiaństwa (np. "Anielka"). W tym też czasie Prus był świadkiem wielu ludzkich tragedii, a także niesprawiedliwości społecznej spowodowanej zderzeniem z  wczesnokapitalistyczną gospodarką. Autor pisał o tym zjawiskach. Nie upiększał ich, po prostu poddawał analizie i ocenie.       Jego pierwszą dużą powieścią była "Placówka" - ukazująca się...

       Ten amerykański powieściopisarz, poeta i eseista p ochodził ze znanej i dobrze sytuowanej bostońskiej rodziny. Żył w latach 1819 - 1891.     Był  synem kupca pochodzenia szkockiego.  Jego ojciec zbankrutował, gdy przyszły pisarz miał 15 lat. Wówczas to porzucił szkołę i zaczął się imać różnych zajęć. Był m.in. robotnikiem rolnym, ekspedientem, urzędnikiem bankowym, a nawet nauczycielem. W końcu w wieku 22 lat zaciągnął się na  statek wielorybniczy.  Przez 1,5 roku  pracował na brygu „Acushnet”, po czym po prostu uciekł ze służby i... przez  ponad miesiąc żył w ukrytej dolinie, pośród Polinezyjczyków (albo "kanibali", jak ich wówczas nazywano).      Jakby na to nie patrzeć, wyszło mu to na dobre, gdyż zdobyte w ten sposób doświadczenia przekuł na powieść "Taipi". Wydana w 1846 roku spotkała się z dużym zainteresowaniem czytelników.  Melville postanowił to wykorzystać. Przez kolejne 4 lata napisał: "Omo...

     John Ronald Reuel Tolkien to b rytyjski pisarz oraz profesor filologii klasycznej i literatury staroangielskiej na University of Oxford. Autor "Władcy Pierścieni" i "Hobbita", które zdecydowanie spopularyzowały literaturę fantastyczną. Żył w latach 1892 - 1973.     Oprócz "Hobbita, czyli tam i z powrotem" oraz "Władcy Pierścieni", napisał także " Silmarillion" oraz kilka krótkich form, opowiadań albo niezwiązanych, albo luźno powiązanych z  wielką mitologią, tzw. "Legendarium Śródziemia". Ponadto opublikował  ponad 100 prac z dziedziny filologii i literatury dawne, jak również  współpracował przy powstaniu największego słownika języka angielskiego - " Oxford English Dictionary" - który został wydany zaraz po I wojnie światowej.      Nie każdy też wie, że Tolkien znał w różnym stopniu ponad 30 języków, w tym m.in. łacinę, anglosaski, staroirlandzki, staroislandzki czy nordycki. Był też 3-krotnie nominowany do  li...

     Alan Alexander Milne to brytyjski pisarz, autor "Kubusia Puchatka". Z wykształcenia był matematykiem. Żył w latach 1882 - 1956.     Tak naprawdę jego pisarska kariera nabrała tempa, gdy urodził mu się syn. Wówczas to zaczął pisać liczne wiersze, które ofiarowywał swojej żonie jako prezenty, a ona z kolei wysyłała je do różnych magazynów. Wkrótce stało się głośno o jego krótkich utworach i co więcej, redaktorzy chcieli więcej. Milne zaczął więc pisać wierszyki dla dzieci. I to był przysłowiowy strzał w 10 . Jego wierszyki stały się tak popularne, że postanowił je wydać. I tak oto powstał zbiór  24 wierszy "When We Were Young".      Milne rozpoczął karierę jako pisarz dla dzieci. Z sukcesami, chociaż syn autora miał mu za złe, ze ten wykorzystał go do promocji swojej twórczości, gdy był mały. To właśnie mały Christopher był pierwowzorem Krzysia, przyjaciela Kubusia Puchatka, a pluszowy miś - którego chłopiec dostał na urodziny - Puchatka....

     To b rytyjski pisarz science-fiction, dziennikarz i scenarzysta. Przez wiele lat  pracował jako dziennikarz, głównie w rozgłośni radiowej BBC. Żył w latach 1952 - 2001.     Nie każdy wie, że to właśnie 8.03.1978 roku o godzinie 22:30 w rozgłośni radiowej BBC rozpoczęto nadawanie jego najbardziej znanego dzieła, tj. "Autostopem przez Galaktykę". Seria od początku zyskała na popularności.     W 1979 roku ukazała się  drukiem 1 część powieści wzorowanej na motywach słuchowiska radiowego pod tym samym tytułem, zaś 2 lata później telewizja BBC wyemitowała pierwszy odcinek serialu telewizyjnego. Potem poszło już z górki. W następnych latach historia bohatera "Autostopem przez Galaktykę" rozrosła się do rozmiarów - uwaga -  książkowej „trylogii w pięciu częściach”.     Nie wszyscy wiedzą, że także dwie inne jego powieści pt. " Holistyczna agencja detektywistyczna Dirka Gently’ego" i "Długi mroczny podwieczorek dusz" również zysk...

     To amerykański pisarz, jeden z ważniejszych przedstawicieli literatury s-f, autor słynnej "Diuny". Żył w latach 1920 - 1986.     Podczas II  wojny światowej służył w amerykańskiej marynarce wojennej. Po wojnie pracował m.in. jako operator telewizyjny, fotograf, komentator radiowy, reporter oraz redaktor gazet. Mało osób wie, że był również poławiaczem małży czy degustatorem win.      Jego pierwsze opowiadanie - chociaż nie należało do gatunku sf - ukazało się w  magazynie „Esquire”. W prasie  fantastycznonaukowej zaczął publikować dopiero w 1952 roku, lecz tak naprawdę zaistniał 4 lata później, po wydaniu powieści " Dragon in the Sea”. Następną powieścią była "Diuna". Początkowo była ona drukowana  w czasopiśmie „Analog Science Fact and Fiction” (lata 1963 - 65). w 1965 roku doczekała się wydania książkowego i to był strzał w przysłowiową 10. "Diuna" zdobyła nie tylko uznanie krytyków, lecz przede wszystkim czytelników. Zo...

   To polska malarka, portrecistka, uznawana za jedną  z najważniejszych postaci polskiego modernizmu. Żyła w latach 1865 - 1940.     Swoją przygodę z rysunkiem zaczęła w wieku 6 lat. Pierwszych lekcji udzielała jej matka, a następnie m alarstwa uczyła się u Antoniego Adama Piotrowskiego, Kazimierza Pochwalskiego i na Kursach Malarskich imienia Adriana Baranieckiego. W 1886 roku wyjechała kontynuować naukę w Monachium, ponieważ jednak jako kobieta nie miała wstępu do Akademii Sztuk Pięknych, przez to kształciła się w prywatnych, monachijskich szkołach Karla Kricheldorfa i Wilhelma Dürra.       W 1896 roku zrezygnowała z nauczycieli i wynajęła własną pracownię. W tym samym roku po raz pierwszy wystawiła w Paryżu swój własny obraz. Wtedy też postanowiła wystawiać swoje prace w Monachium, Warszawie, Berlinie i Wiedniu. Wkrótce potem zaczęła odnosić pierwsze sukcesy.       W 1898 roku przeprowadziła się do Paryża. W tym samym ...

     Clive Staples Lewis to brytyjski pisarz i filozof, który jest znany ze swoich prac na  temat literatury średniowiecznej, dzieł krytycznoliterackich oraz z zakresu apologetyki chrześcijańskiej, chociaż pewnie młodsi czytelnicy kojarzą go z cyklu powieści fantastycznych "Opowieści z Narnii".      Żył w latach 1898 - 1963.     Był  jednym z najbliższych przyjaciół J.R.R. Tolkiena, wraz z którym wykładał na wydziale literatury angielskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim.  Lewis, Tolkien, Barfield oraz kilku ich przyjaciół z kręgu akademickiego utworzyli społeczność literacką, noszącą nazwę  The Inklings . Spotykali się w pubie  Eagles and Child  w Oksfordzie, gdzie też odczytywali przy piwie swoje pierwsze dzieła i prowadzili dyskusje.      Od 1925 roku  wykładał na Uniwersytecie Oksfordzkim. Był też  częstym gościem oksfordzkiego klubu  Sokratesa , w którym zarówno wierzący, jak i niewierz...

     Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry, czyli autor "Małego Księcia", był nie tylko francuskim pisarzem i poetą, ale także lotnikiem oraz korespondentem prasy francuskiej podczas wojny domowej w Hiszpanii. Żył w latach 1900 - 1944.      Kochał samoloty. Najpierw w 1921 roku uzyskał  kwalifikacje pilota cywilnego, a rok później - wojskowego w centrum szkolenia pilotów wojskowych w Istres.  Niestety wskutek wypadku został ranny, przez co w 1923 roku został przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika. To go jednak nie zniechęciło do lotnictwa. W 1926 roku  podjął pracę w Towarzystwie Lotniczym Latécoère, latając między Francją i Afryką (głównie przewoził pocztę, na trasie Tuluza - Casablanca - Dakar).       W latach 1929 - 31 pracował    jako dyrektor oddziału Latécoère Aeroposta Argentina w Argentynie. Tam też poznał swoją przyszłą żonę.      Na służbowych lotach nie poprzestał...

     To polska malarka, przedstawicielka stylu  art déco. Żyła w latach 1898 - 1980.      Chociaż ona sama twierdziła, że w kwestii warsztatu malarskiego była samoukiem, to tak naprawdę  ćwiczyła malarstwo w Académie Ranson w Paryżu pod kierunkiem Maurice’a Denisa, a przez przez pewien czas uczęszczała nawet do pracowni kubistycznego malarza André Lhote′a w Académie de la Grande Chaumiére. Tak czy inaczej, po raz pierwszy jej prace zostały wystawione w 1922 roku przez Salon d′Automne  w Paryżu dzięki siostrze artystki - Adriannie - która zasiadała w komisji dopuszczającej obrazy na wystawę.       W latach 1922-25 podpisywała swoje obrazy Lempitzky.       W 1925 roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa obrazów artystki w galerii La Bottega di Poesia w Mediolanie. Dwa lata później poznała doktora Pierre’a Boucarda. Wtedy zaczęła malować portrety jego i jego rodziny.      Jej obraz...

     Helena Mniszkówna z domu Mniszek-Tchorznicka, była  autorką romansów z życia wyższych sfer. Żyła w latach 1878 - 1943.     Mając 19 lat wyszła za mąż za  Władysława Chyżyńskiego, z którym przeniosła się do  Platerowa na Litwie.  To właśnie tam wpadła na pomysł napisania bodajże swojej najsłynniejszej powieści, czyli "Trędowatej". Po śmierci męża w 1903 roku wyjechała wraz z dwoma córkami do majątku rodziców  do Sabni koło Sokołowa Podlaskiego.  W 1910 roku wyszła za mąż za  Antoniego Rawicz-Radomyskiego i wyjechała do Rogal pod Łukowem. Tam też powstały kolejne powieści.      Mniszkówna była znana ze swojej  działalności społecznej: zakładała ochronki, szkółki dla dziewcząt.  Była przewodniczącą Koła Ziemianek i należała do Przysposobienia Wojskowego.      W 1920 roku przeniosła się do majątku Kuchary, gdzie mieszkała do roku 1939, kiedy to została wraz z córkami wyrzucona z maj...

     To amerykański dramaturg i prozaik. Laureat nagrody Pulitzera za "Śmierć komiwojażera" (1949 rok).  Żył w latach 1915 - 2005.      W 1932 roku ukończył Abraham Lincoln High School w Nowym Jorku, lecz jego rodzice nie mieli wystarczających środków, żeby posłać syna na uniwersytet. Kiedy więc Arthur zapewnił sobie miejsce  na University of Michigan na wydziale dziennikarstwa, z konieczności zaczął podejmować różne dorywcze prace. To właśnie na uniwersytecie  został reporterem i nocnym redaktorem studenckiej gazety „The Michigan Daily”. Wtedy też napisał swoją pierwszą sztukę "No Villain", za którą też zdobył Avery Hopwood Award.        W 1937 napisał sztukę "Honors at Dawn", która także otrzymała powyższą nagrodę. W następnym roku uzyskał stopień licencjata na Wydziale Anglistyki. Dołączył do Federal Theater Project oraz do New Deal Agency - agencji założonej, żeby zapewniać pracę w teatrze. I jak początkowo faktycznie ...

     To polski podróżnik, reportażysta, pisarz i poeta, ale także działacz niepodległościowy i porucznik Wojska Polskiego. Żył w latach 1894 - 1985.     W swoim życiu odbył 30 wypraw do m.in. Brazylii, Amazonii, Peru, Madagaskaru, Tahiti, Afryki Zachodniej,  a swoje przeżycia i doświadczenia zapisał w 32 książkach, z których większość sprzedała się w bestsellerowym nakładzie.     Fiedler po maturze studiował  filozofię i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, a gdy wybuchła I wojna światowa przerwał studia. Został  wcielony do armii niemieckiej. W  latach 1918-19 brał udział w powstaniu wielkopolskim. W latach 1922-23  roku studiował w Akademii Sztuk Graficznych w Lipsku. Ukończył uczelnię z tytułem mistrza chemigrafii.      W 1917 roku na łamach poznańskiego dwutygodnika „Zdrój” ukazał się cykl wierszy autora  zatytułowany „Czerwone światło ogniska”. Jego pierwsza powieść pt. " Przez wiry i poro...

     To słynny  polski reportażysta, dziennikarz, publicysta, poeta oraz fotograf, zwany "cesarzem reportażu", który - obok Lema - był najczęściej  tłumaczonym za granicą polskim autorem. Żył w latach 1932 - 2007.     Debiutował jako 17-latek w tygodniku "Dziś i Jutro". W 1956 roku  ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego i rozpoczął pracę - początkowo jako goniec - w redakcji Sztandaru Młodych. W tym samym roku otrzymał swoją pierwszą nagrodę, tj. Złoty Krzyż Zasługi, za reportaż To też jest prawda o Nowej Hucie oraz odbył pierwszą zagraniczną podróż - do Indii.      Z gazety odszedł w 1958 roku,  odwołany przez redakcję za poparcie dla krytycznego wobec władzy tygodnika "Po Prostu". Nic straconego. Przeniósł się do "Polityki". Od roku 1962 pracował dla PAP  jako stały korespondent zagraniczny w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji. Dokumentował upadek cesarstwa w Etiopii i Iranie. Od 1974 roku zw...

     Ten rosyjski pisarz, przedstawiciel romantyzmu, żył w latach 1799 - 1837. To autor m.in. bajek. Kto nie słyszał choćby o " O rybaku i złotej rybce"?     Na  jego rozwój mieli wpływ przodkowie: jego stryja Wasilija Lwowicza Puszkina oraz pradziadka - uwaga - czarnoskórego Abisyńczyka Abrama Hannibala, który trafił do Rosji jako niewolnik, lecz dzięki swojej mądrości i odwadze stał się ulubieńcem cara Piotra I, dzięki czemu otrzymał szlachectwo. Jeszcze inną osobą, która miała wpływ na przyszłego pisarza była niania Arina Rodionowna Jakowlewa, dzięki której poznał kulturę i problemy chłopów pańszczyźnianych.     Początkowo młodego Puszkina kształcili  francuscy guwernerzy. Od 1811 roku przebywał w ekskluzywnym Liceum w Carskim Siole, niedaleko Petersburga. Po ukończeniu liceum przeniósł się do Petersburga,  gdzie przyłączył się do grupy Arzamas , propagującej włączenie do poezji języka potocznego i nowych gatunków, a także do kółka li...

     Robert Southey to angielski poeta, przedstawiciel romantyzmu w Anglii. Żył w latach 1774 - 1843. Jego najsłynniejszym dziełem jest bajka dla dzieci pt. "Opowieść o trzech niedźwiadkach" (znana też jako Złotowłosa i 3 misie ).      Chociaż Southey pracował dużo i pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, to jednak zdaniem większości historyków literatury nie są to dzieła wybitne. Pisząc wprost: w jego przypadku ilość bardzo rzadko przechodziła w jakość. Robert często był  zmuszony pisać na zamówienie, co też niewątpliwie bardzo odbiło się na jakości jego utworów. Nie mniej jednak bardzo cenione w jego dorobku są ballady (powstałe w latach 1798-1803). Ponadto napisał kilka książek biograficznych, z których najbardziej znaną i cenioną jest "Żywot Nelsona" oraz stworzył 5 eposów: "Joanna d'Arc", "Madoc", "Thalaba Niszczyciel", "Klątwa Kehamy" i "Roderyk, ostatni z Gotów". Wszystkie 5 to... gnioty. 

     Arthur Bernèe to francuski pisarz, dramaturg i nowelista. Żył w latach 1871 - 1937.     Był przyjacielem Gastona  Leroux (tego od "Upiora w operze") i autorem wielu powieści kryminalnych, utrzymanych w stylu Conan Doyle'a. Przede wszystkim jednak to "ojciec" Belfegor - upiór Luwru". Sama powieść zyskała na sławie za sprawą ekranizacji z roku 2001, gdzie w rolach głównych wystąpili Sophie Marceau, Frédéric Diefenthal i Julie Christie. To historia mumii, nad którą ciąży klątwa. Mumia trafia do Paryża, a dokładniej do magazynów po Luwrem. A gdy pewna egiptolog rozpoczyna nad nią pracę, w całym muzeum zaczynają się dziać dziwne rzeczy.      Bernèe ma na swoim koncie także inne fantastyczne postacie jak: Fantomasa czy Vidoqa. W 1926 roku został Oficerem Legii Honorowej - to najwyższe odznaczenie nadawane przez państwo francuskie. 

     Gaston Leroux to francuski pisarz i reporter, a z zawodu prawnik. Żył w latach 1868 - 1927.  Urodzony w Paryżu,  w zamożnej rodzinie mieszczańskiej, wychowywał się w Normandii.      Pod koniec 1893 roku dziennik Paris zaproponował mu napisanie sprawozdania z procesu anarchisty Augusta Vaillant (sądzonego za wrzucenie bomby do Izby Deputowanych). Artykuł okazał się na tyle dobry, że inny dziennik - Le Matin  -  zaproponował Leroux funkcję sprawozdawcy sądowego. Ten się zgodził i w dość krótkim czasie zdał sobie sprawę, zacznie pracować jako rasowy dziennikarz.       W 1904 roku został wysłany przez Le Matin na front wojny rosyjsko-japońskiej. Rok później wyjechał do Maroka, gdzie toczyła się wojna kolonialna, a jeszcze w tym samym roku wyjechał do Petersburga, dokąd trafił w przededniu wybuchu rewolucji. I tak, do marca 1906 roku przemierzał Rosję od Petersburga po Kaukaz i od Moskwy po Baku, znajdując się w...