Arkady Fiedler

    To polski podróżnik, reportażysta, pisarz i poeta, ale także działacz niepodległościowy i porucznik Wojska Polskiego. Żył w latach 1894 - 1985.

    W swoim życiu odbył 30 wypraw do m.in. Brazylii, Amazonii, Peru, Madagaskaru, Tahiti, Afryki Zachodniej, a swoje przeżycia i doświadczenia zapisał w 32 książkach, z których większość sprzedała się w bestsellerowym nakładzie.

    Fiedler po maturze studiował filozofię i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, a gdy wybuchła I wojna światowa przerwał studia. Został wcielony do armii niemieckiej. W latach 1918-19 brał udział w powstaniu wielkopolskim. W latach 1922-23 roku studiował w Akademii Sztuk Graficznych w Lipsku. Ukończył uczelnię z tytułem mistrza chemigrafii.

    W 1917 roku na łamach poznańskiego dwutygodnika „Zdrój” ukazał się cykl wierszy autora  zatytułowany „Czerwone światło ogniska”. Jego pierwsza powieść pt. "Przez wiry i porohy Dniestru” ukazała się w 1926 roku. 

    Marzenia o podróży zrealizował w 1928 roku. Jego wybór padł na Paranę - stan na południu Brazylii. Był to wówczas popularny kierunek wśród Polaków, gdyż rząd Brazylii zachęcał rolników do emigracji poprzez nadanie ziemi. 

    W trakcie wyprawy zgromadził bogate zbiory składające się z okazów brazylijskiej flory i fauny oraz sztuki wytwarzanej przez Indian Koroadów, które po powrocie do kraju w 1929 roku przekazał Muzeum Przyrodniczemu i innym poznańskim placówkom naukowym. Ponadto swoje wrażenia z podróży spisał w 2 książkach „Bichos, moi brazylijscy przyjaciele” oraz  „Wśród Indian Koroadów”.

    W 1933 roku wrócił do Ameryki Południowej, tym razem do Amazonii. Przywiózł stamtąd wiele żywych okazów zwierząt, które trafiły do warszawskiego ogrodu zoologicznego. Ta wyprawa również zaowocowała wydaniem książki - "Ryby śpiewają w Ukajali”. 

    Dwa lata później poleciał do Kanady. Powstała z tego książka o jakże wymownym tytule "Kanada pachnąca żywicą”. 

    W 1937 roku wyruszył na Madagaskar. Tym razem nie samodzielnie, lecz z wyprawą Ministerstwa Spraw Zagranicznych, aby dokonać oceny możliwości osiedlenia na wyspie emigrantów z Polski. Na czele grupy stał major Mieczysław Lepecki, podróżnik i były adiutant marszałka Józefa Piłsudskiego.

    Gdy wybuchała II wojna światowa, pisarz przebywał na Tahiti. Natychmiast podjął decyzję o powrocie do kraju. Z Tahiti wrócił do Francji, gdzie następnie wstąpił do formujących się tam Polskich Sił Zbrojnych. W lutym 1940 roku dotarł do Wielkiej Brytanii. Tam też poznał polskich lotników walczących w bitwie o Anglię. Napisał o nich głośną książkę „Dywizjon 303”, której przedruki trafiły do okupowanej Polski. 

    W latach 1942-43 pływał na polskich statkach handlowych. Marynarzy i ich wysiłek wojenny opisał w książce „Dziękuję ci, kapitanie”.

    W 1946 roku wrócił do Polski. Osiedlił się w Puszczykowie pod Poznaniem. Wówczas powstały takie książki jak: "Mały Bizon”, „Wyspa Robinsona” i „Orinoko”. Fiedler nie byłby jednak sobą, gdy znowu nie wybrał się w podróż. Jego celem były m.in. Brazylia, Gujana, ponownie Madagaskar i Afryka Zachodnia.