Bacciarelli

     Marcello Bacciarelli (1731 - 1818) - malarz włoski, nadworny malarz Stanisława Augusta Poniatowskiego.

    Wszechstronnie wykształcony odbył studia w Rzymie. W roku 1750 przebywał i tworzył w Dreźnie, w latach 1756-63 w Warszawie, zaś w latach 1764-65 przebywał na dworze cesarskim w Wiedniu. W roku 1765 został mianowany profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie. Rok później wrócił do Warszawy i został już na stałe. 

    W Warszawie otrzymał indygenat polski i tytuł "pierwszego malarza nadwornego". Został kierownikiem Malarni na Zamku Królewskim, generalnym dyrektorem budowli królewskich i głównym realizatorem polityki artystycznej Stanisława Augusta Poniatowskiego. Był członkiem akademii włoskiej, niemieckiej i austriackiej, a od 1808 roku także członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie. Od 1817 roku działał jako profesor Oddziału Sztuk Pięknych Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. 

    Jego malarstwo opierało się na tradycjach baroku i rokoka, połączonych z pewnymi wpływami klasycyzmu. Bacciarelli malował liczne reprezentacyjne portrety króla i osób z jego otoczenia, jak również wielkie kompozycje alegoryczne zdobiące plafony sal Zamku Królewskiego i Pałacu w Łazienkach oraz nieliczne obrazy religijne. Na zlecenie samego króla malował także obrazy historyczne: cykl 6 obrazów do Sali Rycerskiej, 22 portrety królów polskich do Sali Marmurowej na Zamku Królewskim. Do tego dochodziły obrazy o tematyce współczesnej. 

Jego chyba najsłynniejszym obrazem jest "Portret Stanisława Augusta w stroju koronacyjnym" z roku około 1770. 

    Duży zbiór jego prac można znaleźć w Muzeum Narodowym w Warszawie, część znajduje się także w Zamku Królewskim.