Goya
Francisco Goya y Lucientes (1746 - 1828) - to hiszpański malarz i grafik, jeden z najwybitniejszych twórców przełomu XVIII i XIX wieku. W 1792 roku choroba spowodowała u niego trwałą głuchotę.
W 1773 roku osiadł w Madrycie, a w 1786 został mianowany malarzem królewskim, by w 1799 roku zostać pierwszym malarzem nadwornym. W 1824 roku osiadł w Bordeaux.
Tworzył kompozycje rokokowe o tematyce rodzajowej - od roku 1776 projekty arrasów dla manufaktury królewskiej (nie cierpiał tego zajęcia; uważał, że to nie przystoi nadwornemu malarzowi i tym samym marnuje talent na głupstwa), freski o tematyce religijnej - w katedrze w Saragossie (lata 1771-72), freski o tematyce symbolicznej i fantastyczno-demonicznej - w jego domu w Madrycie (zwanym Quinta del Sordo, lata 1820-22), a także obrazy sztalugowe, portrety, sceny rodzajowe, obrazy o tematyce walki narodu hiszpańskiego z wojskami Napoleona I oraz cykle graficzne - "Los Caprichos" - będące wyrazem postępowych poglądów artysty.
Twórczość Goi przechodziła fazy od późnego baroku, przez dworskie malarstwo rokokowe i okres poszukiwań kolorystycznych, ku coraz większemu realizmowi, ekspresji i sugestywności wizji, by w końcu stać się jednym z pierwszych przejawów romantyzmu w Europie.
Jego znane dzieła to: "Maja naga", "Maja ubrana", "Maja na balkonie", "Księżna Altamira z córką", "Księżna Alba", "Okrucieństwa wojny", "Szaleństwa".
Maja ubrana |
Komentarze
Prześlij komentarz