Zofia Nałkowska

-

Żyła w latach 1884 - 1954. To autorka powieści i dramatów, a także publicystka.

    Dorastała w środowisku intelektualistów. Jej ojciec był wybitnym uczonym, geografem i publicystą, zaś matka - autorką podręczników szkolnych do geografii. Po ukończeniu pensji w Warszawie uczęszczała na wykłady Uniwersytetu Latającego - początkowo były to tajne kursy samokształceniowe, a od roku 1885 nielegalna szkoła wyższa przekształcona w latach 1905/06 w jawnie działające Towarzystwo Kursów i Nauk.

    W 1904 roku Nałkowska wydała pierwszy tom opowiadań - "Lodowe pola". W ciągu 50 lat opublikowała ponad 20 tomów powieści i małych form prozatorskich, jak również 3 dramaty. Współdziałała przy tworzeniu Związku Zawodowego Literatów Polskich i polskiego oddziału Pen Club - czyli międzynarodowej organizacji pisarzy założonej w 1922 roku w Londynie (polski oddział powstał 2 lata później z inicjatywy Stefana Żeromskiego). Nałkowska przez pewien czas pełniła funkcję prezesa albo wiceprezesa obu tych organizacji. Ponadto działała w grupie literackiej "Przedmieście". Była członkiem Polskiej Akademii Literatury i opiekowała się młodymi pisarzami. 

    W latach okupacji hitlerowskiej organizowała konspiracyjne życie literackie, a od stycznia 1945 roku uczestniczyła w pracach Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Po wyzwoleniu aktywnie włączyła się do życia publicznego, biorąc udział w pracach komisji sejmowych, Komitetu Obrońców Pokoju, organizacji kulturalnych.

    Wydała m.in. tomy nowel - "Koteczka, czyli białe tulipany", "Lustra", "Moje zwierzęta", powieści - "Romans Teresy Hennert", "Dom nad łąkami", "Niedobra miłość", "Granica", "Węzły życia", "Niecierpliwi", dramaty - "Dom kobiet", "Dzień jego powrotu".

    W 1946 roku opublikowała zbiór opowiadań "Medaliony", zaś pośmiertnie ukazały się jej "Dzienniki", a także "Dzienniki czasu wojny".


Komentarze

Prześlij komentarz

popularne posty

Społeczeństwo Rzymu

-
Obraz
 Najważniejsze grupy ludności w republikańskim Rzymie G rupa P ochodzenie Uprawnienia Patrycjusze Prawdopodobnie potomkowie arystokracji rodowej W początkach republiki (V w. p.n.e.) jedyna grupa o pełni praw politycznych Nobilowie Grupa uformowana w III w. p.n.e. z patrycjuszy i wyższych warstw plebejuszy Warstwa senatorska decydująca o polityce Rzymu Ekwici Pierwotnie najbogatsi obywatele miasta, zobowiązani do służby konnej Od czasów Augusta obsadzali większość najważniejszych urzędów Plebejusze Rzemieślnicy, kupcy, ludność uboga W początkach V w. p.n.e. bez prawa do urzędów Proletariusze Najniższa warstwa plebsu, m.in. wieśniacy przenoszący się do miasta Nieproduktywni, w znacznej mierze utrzymywani przez państw...
Read more »

Współczesność

-
Obraz
     Pod hasłem „współczesność” znajdują się zjawiska, które kształtują kulturę od II wojny światowej do dziś. Trudno pisać o epoce, która jeszcze trwa.      Po II wojnie światowej ukształtowały się 2 rywalizujące ze sobą bloki polityczno-wojskowe: Wschód – system komunistyczny) i Zachód (kapitalizm). Rozkwitowi gospodarczemu Zachod u towarzyszył rozwój liberalnej demokracji i całkowita swoboda poczynań. W państwach komunistycznych wegetowała gospodarka, wolności politycznej brakowało, politycy wyznaczali zadania sztuce (socrealizm), zaś swobodę wypowiedzi twórczej ograniczała cenzura. Zmuszała ona do twórczości aluzyjnej, opartej na inteligentnej grze z odbiorcą.      Od zmian politycznych 1989 roku świat uczy się funkcjonować w rzeczywistości pozbawionej elementu rywalizacji dwóch wrogich systemów.      Po drugiej wojnie światowej doszła do głosu filozofia egzystencjalizmu, nieco później pojawił się postmodernizm...
Read more »

Młoda Polska

-
Obraz
     Przełom wieków XIX i XX to w Europie czas pokoju i stabilizacji w stosunkach międzynarodowych, intensywnego rozwoju przemysłu, techniki oraz nauki. Jednocześnie jest to czas zbrojeń większości państw europejskich i przygotowań do wojny, czas konfliktów społecznych. Koniec wieku pogłębia obawy o upadek cywilizacji oraz kultury, rodzi postawy dekadenckie, poczucie zwątpienia w dotychczasowe idee, religie, czy cele życiowe, a jedyną niepodważalną wartością pozostaje sztuka – wolna od jakichkolwiek powinności wobec masowego odbiorcy. Popularnym motywem twórczości staje się konflikt między artystą a nierozumiejącym go społeczeństwem.      Przełom wieków charakteryzuje się wielką otwartością na nowe prądy i twórcze eksperymenty, współistnieniem różnorodnych kierunków artystycznych, ruchami reformatorskimi w teatrze.      Młodzi ludzie domagają się wolności obyczajowej, odrzucają konwenanse, gardzą obłudną moralnością mieszczańską. Nastę...
Read more »

Liszt

-
Obraz
     Ferenc Liszt (1811-86) to węgierski kompozytor i pianista.     Od 1823 roku studiował w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się m.in. z Chopinem. W latach 1839-47 odbył wiele tournée koncertowych. Od roku 1848 przebywał w Weimarze, gdzie działał jako pedagog, kierownik oraz dyrektor opery, wystawiając wiele współczesnych dzieł - m.in. opery Wagnera, z którym łączyła go przyjaźń.     W 1861 roku przeniósł się do Rzymu, a 4 lata później przyjął niższe święcenia kapłańskie. Z kolei w ostatnich latach życia działał w Budapeszcie - w 1875 został nawet dyrektorem nowo powstałej akademii muzycznej - a także w Weimarze i Rzymie.      Liszt był czołowym twórcą neoromantyzmu w muzyce; stworzył gatunek poematu symfonicznego i rozwinął fakturę fortepianową, którą kształtował na wzorach orkiestrowych z uwypukleniem czynnika wirtuozowskiego.      Jego główne kompozycje to: poematy symfoniczne - Tasso , Prometeusz , Preludia , Mazepa ; prog...
Read more »

Niektóre dynastie królewskie

-
  Dynastia Początki Największe znaczenie Kraje Uwagi Andegaweni Karol I, książę Andegawenii, a od 1266 władca Sycylii XIII - XIV w. Neapol, Węgry, Polska W Polsce – Ludwik Węgierski i Jadwiga Burboni Boczna linia Kapetyngów panująca w Nawarze od 1559 XVI - XIX w. Francja, Hiszpania, Włochy W Hiszpanii do dziś Habsburgowie Hrabia Rudolf z Habsburga, 1273 wybrany na króla Niemiec XIV – pocz. XX w. Przede wszystkim kraje niemieckie, Niderlandy, Hiszpania W XVI w. najpotężniejszy ród Europy, cesarze austriaccy do 1918 Hohenzollernowie Ród znany w Szwabii od XI w., od 1415 w Brandenburgii, a od 1525 w Prusach XVIII – pocz. XX w. Prusy, Niemcy, Rumun...
Read more »