Maria Kuncewiczowa
Ta powieściopisarka i eseistka urodziła się w Rosji, w rodzinie inteligenckiej. Jej matka była skrzypaczką, a ojciec nauczycielem. Od 1900 roku mieszkała w kraju - najpierw w Warszawie, a potem we Włocławku. Łączyła studia muzyczne na kierunku śpiew z filologicznymi, tj. literaturą francuską i polonistyką. Występowała z koncertami, zajmowała się przekładami z języka francuskiego, pracowała w polskim Pen Clubie.
W 1926 roku otrzymała nagrodę za jedno z opowiadań opublikowanych w tomie "Przymierze z dzieckiem" i ostatecznie zrezygnowała ze śpiewania na rzecz pisania.
W czasie II wojny światowej przebywała w Paryżu i Londynie, gdzie w latach 1940-55 kierowała polskim oddziałem Pen Clubu. W 1956 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Współpracowała z Radiem Wolna Europa i wykładała literaturę polską na uniwersytecie w Chicago. W latach 60. przyjeżdżała do kraju, powróciła na stałe w 1968 roku i osiadła w swym wybudowanym jeszcze przed wojną domu w Kazimierzu Dolnym.
Opublikowała m.in. powieści - "Cudzoziemka", "Twarz mężczyzny", "Leśnik", "Gaj oliwny", "Tristan 1946", "Zmowa nieobecnych", tom opowiadań - "Dwa księżyce", wspomnienia - "Klucze", "Natura", "Fantomy", esej biograficzny o Stanisławie Przybyszewskim "Fantasia alla polacca", jak również autobiografię - pisane w samotności po śmierci męża "Listy do Jerzego". Była także autorką pierwszej polskiej powieści radiowej "Dni powszednie państwa Kowalskich".
Komentarze
Prześlij komentarz