Maria Dąbrowska

Żyła w latach 1889 - 1965. Była poetką, publicystką, nowelistką i autorką dramatów.

    Odbyła studia przyrodnicze i społeczne - socjologia, filozofia - w Brukseli i Lozannie. Po powrocie do kraju związała się z ruchem spółdzielczym i krzewiła jego idee również w 20-leciu międzywojennym. W czasie I wojny światowej i po odzyskaniu niepodległości prowadziła aktywną działalność społeczno-polityczną. Brała m.in. czynny udział w organizowaniu oświaty ludowej i robotniczej. Jako działaczka Związku Zawodowego Literatów Polskich i Pen Clubu uczestniczyła w licznych akcjach protestacyjnych w obronie swobód obywatelskich i praw człowieka. 

    W czasie II wojny światowej zajmowała się konspiracyjną działalnością kulturalną. W 1964 roku była jednym z sygnatariuszy "Listu 34", skierowanego do władz PRL w obronie wolności słowa.

    Opublikowała kilka tomów opowiadań - m.in. "Uśmiech dzieciństwa", "Ludzie stamtąd", "Znaki życia", "Gwiazda zaranna", dramaty - "Geniusz sierocy" i "Stanisław i Bogumił", artykuły krytycznoliterackie - "Myśli o sprawach i ludziach", "Szkice o Conradzie", jak również przekłady z literatury europejskiej.

    Dziełem życia pisarki stały się "Noce i dnie" - 4-tomowa powieść ukończona w 1934 roku. Pośmiertnie zostały wydane jej "Dzienniki", prowadzone przez 51 lat oraz niedokończona powieść "Przygody człowieka myślącego".


Komentarze

popularne posty

Społeczeństwo Rzymu

Kultura czasów stanisławowskich

Instytucje republiki rzymskiej

Nathaniel Hawthorne

Schubert