Maria Dąbrowska
Żyła w latach 1889 - 1965. Była poetką, publicystką, nowelistką i autorką dramatów.
Odbyła studia przyrodnicze i społeczne - socjologia, filozofia - w Brukseli i Lozannie. Po powrocie do kraju związała się z ruchem spółdzielczym i krzewiła jego idee również w 20-leciu międzywojennym. W czasie I wojny światowej i po odzyskaniu niepodległości prowadziła aktywną działalność społeczno-polityczną. Brała m.in. czynny udział w organizowaniu oświaty ludowej i robotniczej. Jako działaczka Związku Zawodowego Literatów Polskich i Pen Clubu uczestniczyła w licznych akcjach protestacyjnych w obronie swobód obywatelskich i praw człowieka.
W czasie II wojny światowej zajmowała się konspiracyjną działalnością kulturalną. W 1964 roku była jednym z sygnatariuszy "Listu 34", skierowanego do władz PRL w obronie wolności słowa.
Opublikowała kilka tomów opowiadań - m.in. "Uśmiech dzieciństwa", "Ludzie stamtąd", "Znaki życia", "Gwiazda zaranna", dramaty - "Geniusz sierocy" i "Stanisław i Bogumił", artykuły krytycznoliterackie - "Myśli o sprawach i ludziach", "Szkice o Conradzie", jak również przekłady z literatury europejskiej.
Dziełem życia pisarki stały się "Noce i dnie" - 4-tomowa powieść ukończona w 1934 roku. Pośmiertnie zostały wydane jej "Dzienniki", prowadzone przez 51 lat oraz niedokończona powieść "Przygody człowieka myślącego".
Komentarze
Prześlij komentarz