Rokoko

     O rokoko spokojnie można napisać, że to sztuka dla sztuki, źródło przyjemności i zabawy, pozbawione ambicji tak społecznych, jak patriotycznych czy wychowawczych. 

    W przeciwieństwie do baroku, artyści unikali tematów trudnych i poważnych, stąd rzadka tematyka religijna. W malarstwie dominowały sceny rodzajowe; rozpowszechniło się malarstwo pastelowe, przeważała jasna kolorystyka. W architekturze mamy swoisty dualizm: z zewnątrz budowle były w stylu barokowym lub klasycystycznym, zaś wnętrza tonęły w jasnych kolorach, niewielkich, lekkich i zarazem ozdobnych meblach, do tego dochodziły ozdobne porcelanowe drobiazgi. Charakterystyczne też były ornamenty muszlowe i roślinne. 

    W sztuce ogrodowej pojawiły się ozdobne pawilony.

    Powszechnie przyjmuje się, że rokoko stanowiło schyłkową fazę baroku i zakończyło się wraz z rewolucją francuską.

przykłady architektury: ogrodowe rezydencje szlachty francuskiej na przedmieściu Faubourg St. Germain w Paryżu, zameczki książąt niemieckich, pałacyki w Dreźnie, pałac w Sanssouci koło Poczdamu

malarstwo: Watteau, Boucher, Fragonard

pałac w Sanssouci koło Poczdamu

Komentarze

popularne posty

Schubert

Dwudziestolecie międzywojenne

Organa władzy w Atenach i Sparcie

Liszt

Niektóre dynastie królewskie