Rokoko
O rokoko spokojnie można napisać, że to sztuka dla sztuki, źródło przyjemności i zabawy, pozbawione ambicji tak społecznych, jak patriotycznych czy wychowawczych.
W przeciwieństwie do baroku, artyści unikali tematów trudnych i poważnych, stąd rzadka tematyka religijna. W malarstwie dominowały sceny rodzajowe; rozpowszechniło się malarstwo pastelowe, przeważała jasna kolorystyka. W architekturze mamy swoisty dualizm: z zewnątrz budowle były w stylu barokowym lub klasycystycznym, zaś wnętrza tonęły w jasnych kolorach, niewielkich, lekkich i zarazem ozdobnych meblach, do tego dochodziły ozdobne porcelanowe drobiazgi. Charakterystyczne też były ornamenty muszlowe i roślinne.
W sztuce ogrodowej pojawiły się ozdobne pawilony.
Powszechnie przyjmuje się, że rokoko stanowiło schyłkową fazę baroku i zakończyło się wraz z rewolucją francuską.
przykłady architektury: ogrodowe rezydencje szlachty francuskiej na przedmieściu Faubourg St. Germain w Paryżu, zameczki książąt niemieckich, pałacyki w Dreźnie, pałac w Sanssouci koło Poczdamu
malarstwo: Watteau, Boucher, Fragonard
pałac w Sanssouci koło Poczdamu |
Komentarze
Prześlij komentarz