Liszt

     Ferenc Liszt (1811-86) to węgierski kompozytor i pianista.

    Od 1823 roku studiował w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się m.in. z Chopinem. W latach 1839-47 odbył wiele tournée koncertowych. Od roku 1848 przebywał w Weimarze, gdzie działał jako pedagog, kierownik oraz dyrektor opery, wystawiając wiele współczesnych dzieł - m.in. opery Wagnera, z którym łączyła go przyjaźń.

    W 1861 roku przeniósł się do Rzymu, a 4 lata później przyjął niższe święcenia kapłańskie. Z kolei w ostatnich latach życia działał w Budapeszcie - w 1875 został nawet dyrektorem nowo powstałej akademii muzycznej - a także w Weimarze i Rzymie. 

    Liszt był czołowym twórcą neoromantyzmu w muzyce; stworzył gatunek poematu symfonicznego i rozwinął fakturę fortepianową, którą kształtował na wzorach orkiestrowych z uwypukleniem czynnika wirtuozowskiego. 

    Jego główne kompozycje to: poematy symfoniczne - Tasso, Prometeusz, Preludia, Mazepa; programowe symfonie - Faustowska, Dantejska; utwory na fortepian: 2 koncerty, Lata pielgrzymstwa, Sonata h-moll, 2 legendy, wirtuozowskie etiudy, ballady, 19 Rapsodii węgierskich, liczne transkrypcje oraz oratoria - Legenda o św. Elżbiecie, Chrystus, msze: Węgierska msza koronacyjna, pieśni i... pisma.