Chopin

     Fryderyk Chopin (1810-49) - pianista i zarazem największy polski kompozytor.

    Urodził się w Żelazowej Woli, a gry na fortepianie uczył się w Warszawie, a następnie kształcił się w latach 1826-29 pod kierunkiem Elsnera w Szkole Głównej Muzyki. Od roku 1818 dawał publiczne koncerty w Warszawie, w 1826 w Dusznikach, a w 1829 w Wiedniu. W następnym roku opuścił Warszawę i osiedlił się w Paryżu. Początkowo często koncertował, dzięki czemu zyskał europejską sławę, później poświęcił się głównie kompozycji i pracy dydaktycznej.

    Przyjaźnił się z George Sand, utrzymywał kontakty z kołami europejskiej awangardy kulturalnej - z m.in. Schumann, Liszt, Balzac, Delacroix oraz z polskimi emigrantami - Mickiewicz, Ursyn Niemcewicz, Norwid.

    Chopin tworzył niemal wyłącznie kompozycje fortepianowe: z orkiestrą - 2 koncerty (f-moll, e-moll), Rondo a la Krakowiak, Wariacje na temat Mozarta; solowe - 3 sonaty, 2 fantazje, 27 etiud, 26 preludiów, 17 polonezów, 58 mazurków, 17 walców, 21 nokturnów, 4 ballady, 4 scherza, 4 impromptus, Barkarola, Berceuse i inne drobne utwory; do tego pieśni solowe oraz twórczość kameralna.

    Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na muzykę 2. połowy XIX i początek XX wieku, zwłaszcza na kompozytorów neoromantycznych jak Liszt, Wagner. 

    Zmarł w Paryżu.