Jan Kalwin

     Żył w latach 1509 - 1564.

    Twórca kalwinizmu był Francuzem. Urodził się w Noyon na terenie Pikardii. Kilka lat po ukończeniu studiów prawniczych oraz teologicznych zainteresował się hasłami reformacyjnymi. Zmuszony do opuszczenia swojego kraju schronił się najpierw w Bazylei, a potem w Genewie w Szwajcarii. W 1538 roku przeniósł się do Strasburga, aby 3 lata później znów wrócić tym razem na stałe do Genewy. W krótkim czasie zyskał w tym mieście zwolenników, a Genewa stała się "Rzymem kalwinizmu", skąd ten nowy nurt religijny rozprzestrzenił się po Europie.

Kalwin zaprowadził w Genewie rządy charakteryzujące się skrajną nietolerancją. Tępił wszelkie rozrywki, wymagając życia wypełnionego pracą, surowego oraz skromnego. Prześladował wszystkich, którzy nie zgadzali się z jego nauką - zarówno katolików, jak i protestantów. To właśnie za jego sprawą spalono na stosie jego religijnego przeciwnika, hiszpańskiego lekarza Miguela Serveta. Wprawdzie to sąd skazał go na karę śmierci, lecz wcześniej Kalwin potępił jego naukę i uznał za heretyka.

    Z pism religijnych Kalwina:

    "Przewidzieliśmy więc, że Bóg swoją wieczną i niezmienną decyzją wyznaczył już tych, których skazuje na wieczne potępienie. Co do wybranych, Bóg w swoim miłosierdziu nie baczy na godność i pozycję ludzką, ale dla tych, którzy zostali skazani na potępienie, życie wieczne jest raz na zawsze zamknięte. Tego podziału Bóg dokonuje przez swoje niepojęte sądy, chociaż jest on sędzią sprawiedliwym."